قصه های پرنیان ، غنچه دیگری از زندگی ما

سلام سلام سلام وای باز باید مامان خاطره  شطرنجی بشه که اننننقدددر دییییر می نویسه . خیلی حرف ها و تعریف ها از یکدونه دختر نازم دارم . اول از همه این که رنگ و شوق زندگیمونه . یک روز که خونه نباشه ، همممممه جا ساکته . این موضوع یک شب و روز که خونه نبود اثبات شد. و کیان (برادر بزرگ) کللی به خاطر نبودنش گریه کرد . ناز دختر ما ، خییلی مهربونه و احساساتش را قشنگ ابراز می کنه . عاشق دریا ست و همش دوست داره در سفر باشه . آرزوهای بزززرگ زیاد داره .  پیانو میزنه تا خستگیهامون به در بره . اهل قر و فر هم زیاده . کافیه یک جا بخواهیم بریم .  چی بپوشم ؟ چی بپوشم   به راههه دیگه . ورزش هم خیلی دوست داره . ...

پرنیان من ! روی سخنم در  اولین پست این وبلاگ ، با خودته . راستش یه توضیحاتی بدم و یه ببخشیدهایی بگم . اول میگم ببخشید که اینقدر دیر این وبلاگ را برات باز کردم . خوشگل مامان ! خیلی سرم شلوغ پلوغ بود . بعد دنیا اومدنت با یک تحول جدید در زندگی روبرو شدم که باید همه عشق مادری را مساوی تقسیم می کردم و از اونجا که بار اولم بود  ،گیج و منگ شدم و کلی از خیلی چیزها دور شدم و به شماها نزدیک . می دونی که عشق مامان و بابا هستی . خیلی دوست داررم عزیز دلم ! ...